„Kiedy urosnę”
Tekst i ilustracje: Maria Dek
Wydawnictwo Bernardinum 2023

Ilustracje Marii to jest poezja. Gdy je zobaczyłem kilka lat temu, od razu się w nich zakochałem.
Maria studiowała sztukę w Warszawie i w Londynie, ale jej styl jest zupełnie nieakademicki,
kojarzy mi się z twórczością malarzy naiwnych, których od zawsze szczerze podziwiałem, którzy
od zawsze byli dla mnie wielką inspiracją. I żeby było jasne, to porównanie to dla mnie
największy komplement. Bo są wśród malarzy naiwnych prawdziwi mistrzowie. Zachowanie w
sobie dziecięcej naiwności to wielka zaleta u ilustratorki książek dla dzieci. Maria potrafi patrzeć
na świat oczami dziecka.
Jej minimalistyczny styl, znany i lubiany przez dzieci nie tylko w Polsce, lecz także w wielu
krajach świata, kojarzy mi się z obrazami jednego z moich Mistrzów – Celnika Rousseau, ale
nie dlatego, że go naśladuje, bo tego nie robi. Tylko dlatego, że wszystko maluje po swojemu.
Zwierzęta, ludzi i rośliny maluje po swojemu, pięknie i czule.
Maria mieszka w Białowieży i maluje świat, w którym mieszka. Maluje akwarelami, maluje z
czułością, maluje tylko to, co ważne, bez zbędnych ozdobników. Nie popisuje się, jej ilustracje to
nie jest pokaz fajerwerków, nie stara się zapełnić każdego wolnego miejsca na stronie, biel kartki też jest częścią ilustracji. Maria potrafi namalować ciszę. Białowieża to dla mnie miejsce
magiczne, gdzie nie docierają hałas i kakofonia świata. Tę magię widać w jej ilustracjach.
„Kiedy urosnę” to książka, która uczy skupienia uwagi, spostrzegawczości i przy okazji uczy
liczyć. Świat w książkach Marii jest zawsze dobry i bezpieczny. Uciekamy przed zgiełkiem
świata, chodzimy po lesie albo leżymy na kwitnącej łące, słuchamy brzęczenia owadów, ptasich
treli, klekotu bociana, oddychamy głęboko czystym, pachnącym ziołami powietrzem. Jest
pięknie. Możemy się wyciszyć, odpocząć i pomyśleć o tym, co naprawdę ważne. (P.S.)