Patryk Mogilnicki – ilustracje
Olga Woźniak – tekst
Wydawnictwo: Hokus-Pokus, Warszawa
Rok wydania: 2012
Ilość stron: 36 s.
Oprawa: twarda
Format: 157 x 213 mm
ISBN: 978-83-60402-47-4
Przedział wiekowy: 5+
Jury doceniło Brud za przekonującą koncepcję strony wizualnej książki. Warstwa kolorystyczna oparta na dwóch podstawowych, choć złamanych, „przybrudzonych” barwach – czerwonej i niebieskiej. Te zaś kojarzą się z kodem oznaczającym zimną i ciepłą wodę – najlepszego sprzymierzeńca w walce z brudem, ale także z przyjętą powszechnie symboliką czerwieni sygnalizującej sytuację alarmową i neutralizującym zagrożenie błękitem. Efekt wszędobylskiej obecności brudu i kurzu autor uzyskał także przez zastosowanie przecierki, graficznych filtrów „szumu”.
Styl ilustracji jest kombinacją uproszczonego, acz o rodowodzie satyrycznym, rysunku w wyobrażeniach postaci i przedmiotów z codziennego otoczenia z quasi podręcznikowym przedstawianiem drobnoustrojów, cząsteczek wirusów oraz całych zastępów innych, najczęściej niewidzialnych wrogów. Tym bardziej wizerunki tychże wpływają na wyobraźnię młodego czytelnika. Dosadność ilustracji, przy zachowaniu przyjętego przez Mogilnickiego rejestru estetycznego, przynosi nam wzorzyste wydzieliny fizjologiczne – tyleż dekoracyjne, co obrazowo ukonkretnione, plama brudu na wyklejce także staje się motywem ornamentalnym. Ilustracje, od tych na rozkładówkach, całostronicowych, po małe obrazki w „okienkach”, kreują więc intrygujący, ale przecież atrakcyjny wizualnie świat. Ich konstrukcja przypomina layout stron internetowych, z odsyłaczami, dymkami, zbliżeniami, ilustracjami poglądowymi oraz tymi, które obrazują nasze środowisko. To decyduje o ich współczesnym charakterze, z drugiej strony natomiast mamy ładne stylizacje sprzed półwiecza, zwłaszcza w przedstawieniach strojów i urządzeń gospodarstwa domowego. Żywa mimika i gestykulacja postaci (przerażenie, obrzydzenie, konsternacja), komizm wyobrażeń (szkielet biorący kąpiel, postacie w galerii malarstwa) odciążają powagę przedstawionych problemów związanych z higieną. O zachowanie należytej dla tematu „naukowości” z kolei dbają wszędobylskie kratki i linijki – jakby rodem z zeszytów szkolnych: motyw wykorzystany we wzorze podłogi w muzeum, rzędach zębów, klawiaturze komputera, kafelkach na basenie, nie wspominając o samych kratkowanych wyklejkach. To naprawdę świetnie rozpoznawalne, przyjazne środowisko dla młodego odbiorcy, którego książka o brudzie może rozbawić, zaintrygować, przestrzec, nauczyć, a któremu przede wszystkim może się po prostu spodobać.
Rec. Anita Wincencjusz- Patyna.
WYRÓŻNIENIE GRAFICZNE KSIĄŻKA ROKU 2012